ژنرال چوی در سن 12 سالگی شروع به یادگیری هنر رزمی تکیون (که بعدا به تکواندو تبدیل شد) کرد. بعدا زمانی که در ژاپن تحصیل میکرد، با یک استاد کاراته آشنا شد که به او کمک کرد کمربند مشکی اش را در کمتر از 2 سال بگیرد. بعد از اخذ دان یک، او شروع به تمرین و تلاش بیشتر کرد تا دان 2 را بگیرد. در این زمان او به یاددهی کاراته نیز مشغول شده بود.
او برای خدمت سربازی، در زمان جنگ جهانی دوم به ارتش ژاپن رفت و به پیونگ یانگ فرستاده شد تا اینکه در آنجا دستگیر و به زندان افتاد. او برای اینکه سلامتی جسمی و ذهنی اش را در دوران زندان از دست ندهد، در ابتدا شروع به تمرین کاراته بطور انفرادی در زندان کرد اما بعد از مدتی کاراته را به رئیس زندان و دیگر زندانیان آموزش داد.
پس از پایان جنگ او در ارتش کره به درجه ی افسری رسید و شروع به آموزش کاراته به سربازان کره ای و آمریکاییهایی که در کره خدمت میکردند، کرد.
او از اینکه یک هنر رزمی ژاپنی را آموزش می دهد زیاد خوشحال نبود. به همین خاطر تصمیم گرفت تکنیکهای تکیون و کاراته را ترکیب کند و یک هنر رزمی مدرن بسازد. او نام این هنر رزمی مدرن را تکواندو به معنی "هنر دست و پا" یا "طریقت زدن ضربات پا و دست" نهاد. این هنر رزمی در تاریخ 11 آوریل 1955 بطور رسمی ثبت گردید.
در سال 1959 ژنرال چوی بعنوان رئیس انجمن تکواندوی کره ای معرفی شد. هفت سال بعد، در 22 مارس 1966، او فدراسیون بین المللی تکواندو (ITF) را تاسیس کرد. او بعنوان موسس تکواندو و رئیس فدراسیون بین المللی تکواندو شروع به یاد دهی تکواندو کرد. دیری نپایید که تکواندو به عنوان پرطرفدارترین هنر رزمی دنیا به همه ی جهانیان معرفی شد.
پس از زندگی که وقف گسترش تکواندو _این هنر رزمی مدرن بر اساس ارزش ها و فلسفه ی باستانی_ شد، ژنرال هونگ هی چوی در 15 ژوئن 2002 در خاک میهنش، کره ، بر اثر سرطان درگذشت. اکنون همه ی دنیا او را با عنوان پدر تکواندو می شناسند. روحش شاد و یادش گرامی باد.
تکواندو